رادیو زمانه: روز ملی دگرباشان ایرانی- بخش دوم
منبع این نوشته: رادیو زمانه – تاریخ انتشار: 14-08-2011
آرمان نامدار
آرمان نامدار – بخش دوم گفت‌وگوی من با دوتن از کنشگران دگرباش در پیوند با نخستین جمعه مردادماه، روز ملی دگرباشان جنسی ایران را می‌خوانید. در این بخش از ساقی قهرمان، شاعر و مدیر سازمان دگرباشان جنسی ایران و یکی از وبلاگ‌نویسان دگرباش سئوال می‌کنم سال گذشته که برای نخستین بار این روز نامگذاری شد چه مراسمی در ایران برگزار شد و چرا جمعه اول مردادماه به عنوان روز ملی دگرباشان جنسی ایران انتخاب شده است.
چگونگی برگزاری نخستین سالگرد روز ملی دگرباشان جنسی در ایران 1389
ساقی قهرمان: من از نوشته‌های وبلاگ‌هایی که برای روز ملی فعالیت می‌کردند، «روز ملی دگرباشان جنسی» را پی‌گیری می‌کردم. در این وبلاگ‌ها عکس‌هایی را دیدم که متعلق به افرادی بودند که تصمیم گرفته بودند روز ملی دگرباشان گرد هم بیایند و باهم این روز را جشن بگیرند. آن‌طوری که در عکس‌ها دیده می‌شد با رنگ و دست‌های رنگی و رد دست‌های رنگ شده بر روی پارچه در این گردهمایی این عکس‌ها را گرفته و ثبت کرده بودند. به غیر از این عده‌ای روی وبلاگ‌های‌شان این روز را یاد‌آوری کرده بودند. بعضی‌ها باهم به مهمانی رفته بودند. هرکسی با ایده دلخواه خودش این روز را طوری جشن گرفته بود که هم خودش به خوشحالی بپردازد و هم به دیگران در مورد روز ملی دگرباشان جنسی اطلاع‌رسانی کرده باشد.
بلاگر: به‌عنوان یک ناظر وبلاگ‌نویس تا جایی که من مشاهده کردم چندجا جشن‌ها و گردهمایی‌‌های خیلی کوچک برگزار شد. از یکی از این گردهمایی‌ها عکس‌هایی منتشر شد. هم‌چنین بعضی از زوج‌های دگرباش این روز را باهم جشن گرفتند. جایی هم در اینترنت اشاره کرده بودند که پرچم رنگین‌کمان را از پنجره ماشین‌شان برافراشتند. یک سری فعالیت‌های وبلاگی هم انجام شد، عده‌ای تبریک گفتند. برخی در مورد این روز و چرایی این روز نوشتند. در واقع یک‌سری کارها و فعالیت‌ها در قالب گروه‌های کوچک انجام شد.
راز انتخاب نخستین جمعه مردادماه برای روز ملی دگرباشان جنسی ایران
ساقی قهرمان: برگزارکنندگان خودشان روی وبلاگ‌شان توضیح دادند که چرا جمعه اول مردادماه را انتخاب کردند. توضیح بسیار خوب و زیبایی بود: «ما روزی را انتخاب کردیم که هیچ مناسبتی نداشته باشد و با هیچ مناسبتی در ارتباط نباشد جز این‌که ما می‌خواهیم بودن خودمان را در این روز جشن بگیریم و از بودن‌مان خوشحال باشیم.» می‌توان گفت یک احساس غرور و خوشحالی بود برای کسی که هم ایرانی است و هم دگرباش. در واقع آن‌ها می‌گفتند که من راضی و خوشحال هستم از آن‌چیزی که هستم. هیچ مناسبتی به جز این‌که من یک «دگرباش» هستم نبود. این روز، روزی است که من به عنوان دگرباش به خودم فکر می‌کنم. این بی‌مناسبتی بسیار زیبا بود. یک درس خوبی هم برای من بود که چقدر بهتر است ما همه مناسبت‌های بیرونی را کنار بگذاریم و به این فکر کنیم که بودن این جامعه دگرباش ایرانی زیبا، دارای غرور و قابل مشاهده در داخل ایران است. فکر می‌کنم روی بی‌مناسبتی این روز خیلی به‌جا و خوب فکر شده بود. به خصوص استفاده از کلمه «ملی» در این روز می‌توانستند این روز را به سادگی «روز دگرباشان جنسی ایرانی» نامگذاری کنند، اما از لفظ «ملی» استفاده کردند: «روز ملی دگرباشان جنسی ایران». استفاده از کلمه «ملی» دقت فوق‌العاده بالایی را می‌طلبیده است.
جامعه ایرانی هنوز برای به رسمیت شناختن دگرباشان جنسی این آمادگی را نشان نداده است و هنوز به این مقوله علاقه ندارد که بپذیرد در داخل آن دگرباشانی هم وجود دارند. حالا با استفاده از کلمه «ملی» این تعلق به جامعه ایران به خوبی نشان داده می‌شود: «ایرانی بودن» دگرباشان ایرانی. می‌توانستند به جای این بگویند یک جامعه جهانی هم هست و ما دگرباشان به «جامعه جهانی» تعلق داریم.
بلاگر: مدتی پیش در زمینه روز ملی دگرباشان گروهی به نام «رامیار» بیانیه‌ای داد، اما تا جایی که من می‌دانم ایده این‌که چرا روز تعطیل باشد و چرا جمعه اول مردادماه باشد به این دلیل است که اول: این موقع از سال به جز مناسبت‌های مذهبی که مدام در حال گردش هستند «کم مناسبت‌ترین» از حیث مناسبت ملی در سال است. به خصوص این‌که همیشه بین اول تا هفتم مردادماه اولین جمعه مردادماه یکی از روزهای اول تا هفتم خواهد بود. دوم این‌که:این موقع در سال قشر جوان جامعه دگرباش که بیشترین فعالیت را دارند، بیشترین آزادی فکر و آزادی عمل را در این موقع از سال دارد. چراکه اگر دانشجو باشند در این موقع از سال آزادتر هستند حتی اگر در حال گذراندن ترم تابستانی باشند. زمان امتحان‌های دانشگاه و انتخاب واحد نیست. اگر هم دانش‌آموز باشند بازهم همین‌طور خواهد بود و به‌طور کلی بیشتر مردم این موقع از سال را به عنوان وقت آزاد و تعطیلات می‌گذرانند.
اگر آینده نگر باشیم این موقع از سال بارندگی نداریم و هوای ناپایدار کمتردیده می‌شود. فکر می‌کنم مهم‌ترین دلیل همان دلیل اول برای انتخاب نخستین جمعه مردادماه برای این روز بوده است: «کم مناسب‌ترین» و «بی‌مناسب‌ترین» موقع سال. این کم‌مناسبتی برای خود جامعه دگرباش هم بسیار موجه و خوب است، باعث می‌شود کمتر اختلاف به وجود بیاید و گروه‌های بیشتری گرد این روز بیایند.